Jaarjozzonetten
Wie vecht voor de Rotterdammer?
Ze bouwen en bouwen maar
hoge kantoren en yuppenflats
Rijke bedrijven en veelverdieners in
de plaats van de Rotterdammer.
Hun huizen worden gesloopt
dus het welzijn wordt gestoord omdat al
die betaalbare huizen hun leven
nog dragelijk hield, alleen nog door
die betaalbare huizen. Hun leven
dus het welzijn wordt gestoord omdat al
hun huizen worden gesloopt,
de plaats van de Rotterdammer.
Rijke bedrijven en veelverdieners in
hoge kantoren en yuppenflats
Ze bouwen en bouwen, maar
wie vecht voor de Rotterdammer?
In een omarming van flats, zondag vroeg.
Pa en ik slenteren, zacht in gedachten
over het Weena, we kijken omhoog.
“Wat een hoogte”, zegt Pa ineens
“Wat een vakmanschap om zo te bouwen”.
Ik mijmer door, over Pa’s hoge leeftijd.
Je bouwt elk jaar aan je levensflat en
komt er een woonlaag bij bovenop.
Tot je belandt op een kwetsbare hoogte
komt er een woonlaag bij bovenop.
Je bouwt elk jaar aan je levensflat en
ik mijmer door, over Pa’s hoge leeftijd.
Wat een vakmanschap om zo te bouwen.
“Wat een hoogte”, zegt Pa ineens
over het Weena, we kijken omhoog.
Pa en ik slenteren, zacht in gedachten
in een omarming van flats, zondag vroeg.
Bladgoud.
Een flinterdun laagje.
Het is maar
dat je het beseft.
Grote tekorten veroorzaken
daaronder de tol ervan.
Het glimmende gouden vlak
is het matigen voorbij.
Ondanks de groeiende armoede
is het matigen voorbij.
Het glimmende gouden vlak
daaronder de tol ervan.
Grote tekorten veroorzaken
dat je het beseft:
Het is maar
een flinterdun laagje
bladgoud.
Mijn eigen foto
waar ik naar kijk. Ik ben verbaasd over
de ontdekking van het spiegelbeeld.
Ik voel me geraakt door
de schoonheid van een vrouw
zoals ze zich in “De Rotterdam” spiegelt met
haar tuien als sluier, die Erasmusbrug
die verbintenis van Centrum naar Zuid.
Haar tuien als sluier, die Erasmusbrug
zoals ze zich in “De Rotterdam” spiegelt met
de schoonheid van een vrouw.
Ik voel me geraakt door
de ontdekking van het spiegelbeeld
waar ik naar kijk. Ik ben verbaasd over
mijn eigen foto.
Straks heb ik voorgoed het record.
De kalender komt ten einde en
het doet me helemaal niets.
Laat de wereld maar vergaan.
Ik hou hier boven droge voeten.
Op dit platform, deze paal
blijf ik lekker rustig slapen.
Dromend van het allerlaatste
wereldrecord paalzitten.
Dromend van het allerlaatste
blijf ik lekker rustig slapen
op dit platform, deze paal.
Ik hou hier boven droge voeten.
Laat de wereld maar vergaan.
Het doet me helemaal niets.
De kalender komt ten einde en
straks heb ik voorgoed het record.
Lopend kijk ik achterom
draai een halve slag
en sta even stil.
Ik zie vers verleden
spotten met de toekomst
wat het ook zal worden
ben ik me bewust.
Elke stap in sneeuw
heden naar verleden.
Elke stap in sneeuw
ben ik me bewust
wat het ook zal worden.
Spotten met de toekomst.
Ik zie vers verleden
en sta even stil.
Draai een halve slag.
Lopend kijk ik achterom.
We zien elkaar weer
in de cirkel van gras.
We laten de geur van bloemen
op ons gemoed inwerken.
Het gesprek zal inwendig
ons leven verrijken.
Deze ontmoeting zal
dit park zinvol maken.
Deze ontmoeting zal
ons leven verrijken.
Het gesprek zal inwendig
op ons gemoed inwerken.
We laten de geur van bloemen
in de cirkel van gras.
We zien elkaar weer.
Voor het oude Centraal Station en de Pauluskerk
Ik hang met liefde aan het oude
maar ook aan het nieuwe dat bevalt.
Aan verrassende veranderingen
moet ik steeds langer wennen.
Naarmate de jaren van leven verstrijken
zie ik zaken van waarde weerloos verdwijnen.
Door de ontembare veranderingsdrift
sneuvelt wel eens een gebouwtje.
Waar altijd hard gewerkt wordt
sneuvelt wel eens een gebouwtje.
Door de ontembare veranderingsdrift
zie ik zaken van waarde weerloos verdwijnen.
Naarmate de jaren van leven verstrijken
moet ik steeds langer wennen
aan verrassende veranderingen
maar ook aan het nieuwe dat bevalt.
Ik hang met liefde aan het oude.
(voor twee flats van kerels)
Nieuwe hoge heren
richten hun hoop op
verandering. De burgers
vooral verlangen naar
een samenleving met mensen, die
in de stad en de States
kunnen samenleven.
We willen toch zeker
hopen op Ahmed en Barack?
We willen toch zeker
kunnen samenleven
in de stad en de States?
Een samenleving met mensen, die
vooral verlangen naar
verandering. De burgers
richten hun hoop op
nieuwe hoge heren.
We komen eraan
o, heilige hemel
de stad erecteert!
Met kranen en liften
verrijzen de torens
waar huizen verdwijnen.
De hoogte wordt gekozen
terwijl die schaduw werpt
in een stad die naar licht snakt.
Mensen dolen of hebben haast
in een stad die naar licht snakt
terwijl die schaduw werpt.
De hoogte wordt gekozen.
Waar huizen verdwijnen
verrijzen de torens
met kranen en liften
de stad erecteert.
O, heilige hemel
we komen eraan!
Op de gloeiende plaat
bleek ook de druppel vocht
die de emmer deed overlopen.
Een sisser verdampt de druppel,
die drup van een droom die met
de behoeftige blijft hopen op
wel iets erbij maar niets meer eraf.
De behoeftige blijft hopen op
die drup van een droom die met
een sisser verdampt. De druppel
die de emmer deed overlopen
bleek ook de druppel vocht
op de gloeiende plaat.
Iemand demoniseren
is ook een meningsuiting of
“De Ketchup kwam van links”
“De Curry kwam van rechts”
als poging de angst te verhogen.
Te vaak legt men nu mensen om
vloeit er ketchup rijk over straat.
Van links en van rechts richting goot
van de boven- en onderwereld
van links en van rechts richting goot
vloeit er ketchup rijk over straat.
Te vaak legt men nu mensen om
als poging de angst te verhogen.
“De Curry kwam van rechts”
“De Ketchup kwam van links”
is ook een meningsuiting of
iemand demoniseren.
(openbaar vervoer op zijn retour)
Bij de laatste halte
dient die lus van rails voor
heen naar terug, kijk, zo
keert de tram zijn koers.
Na een korte pauze
van een sigaret, dus
na een korte pauze
keert de tram zijn koers
heen naar terug. Kijk, zo
dient die lus van rails voor-
bij de laatste halte
Ik wil graag
in deze stad
wonen en werken
met iedereen.
Wie wil hier
een brug slaan?
Geen verschillen uitdiepen, maar
zoek eens overeenkomsten, ga
geen verschillen uitdiepen, maar
een brug slaan.
Wie wil hier
met iedereen
wonen en werken
in deze stad?
Ik wil graag.
(van het Stadhuis van Rotterdam)
De kopjes kijken ernstig
aan de achterkant
van het Stadhuis.
Het schaduwspel
oogt ontevreden.
Wie schaduw werpt
staat volop in zonlicht.
Wie schaduw werpt
oogt ontevreden.
Het schaduwspel
van het Stadhuis
aan de achterkant.
De kopjes kijken ernstig.
Loop ik gewoon 2 jaar achter?
Wellicht loop ik alleen voorop of
telt u nu ook in spiegeljaren?
In het nieuwe millennium
waande u zich twee jaar geleden al.
Te vroeg de tel van een tijdsgrens.
Ben ik te laat of vierde de wereld
te vroeg de tel van een tijdsgrens?
Waande u zich twee jaar geleden al
in het nieuwe millennium?
Telt u nu ook in spiegeljaren?
Wellicht loop ik alleen voorop of
loop ik gewoon 2 jaar achter.
Oud en Nieuw
van een jaarring.
Aan het einde
viert de boom
met besef van tijd
de afronding van een gehele cyclus.
De aanvang van een nieuwe ring tekent
de vorige jaarring af in de stam.
De aanvang van een nieuwe ring tekent
de afronding van een gehele cyclus.
Met besef van tijd
viert de boom
aan het einde
van een jaarring
Oud en Nieuw.
In de schemer
staat een doelloos hek
schaduwwerpend
te wachten op een doel.
Ik ben het zo moe
te lopen maar ik moet verder
om het doelloos hek heen
waar ik waag om cirkels
om het doelloos hek heen
te lopen maar ik moet verder.
Ik ben het zo moe
te wachten op een doel.
Schaduwwerpend
staat een doelloos hek
in de schemer.
Zo zonder een omheining
heeft een hek geen zin
staat daar stil te staan.
Mijn denken vol van cirkels
stuurt me om dit hek heen.
Geen mens op deze aardbol
denkt over dit hek na.
Geen mens op deze aardbol
stuurt me om dit hek heen.
Mijn denken vol van cirkels
staat daar stil te staan.
Heeft een hek geen zin
zo zonder een omheining?