Jozzonetten
Vertrouwd vecht
de storm, die
speelt met
mijn zwoegen
op de fiets.
Het is tegenkracht
dat ik niet keer, toch
naar God weet welk lot
blijf fietsen.
Ik denk, als ik maar
blijf fietsen
naar God weet welk lot
dat ik niet keer, toch
het is tegenkracht
op de fiets.
Mijn zwoegen
speelt met
de storm, die
vertrouwd vecht.
Een vlinder van vlees
vliegt van je vel
wijst mij de weg, plots
strekt jouw arm zich uit
vangt de vlinder, mijn blik.
In het spel van naderen
zeg ik je, liefste
dit is de enige
tattoo, die ik koester.
Dit is de enige
zeg ik je, liefste.
In het spel van naderen
vangt de vlinder mijn blik
strekt jouw arm zich uit
wijst mij de weg. Plots
vliegt van je vel
een vlinder van vlees.
Ontstaan
in een vochtig slot
van een vrolijke avond
ben ik als de laatste toast
van een vrolijke avond
in een vochtig slot
ontstaan.
Het was er
nog niet; het ontstond
in een orkaan van chaos.
De ware structuur zie je
als de storm gaat liggen.
De ware structuur zie je
in een orkaan van chaos
nog niet; het ontstond
het was er.